Τα τελευταία χρόνια η Ζέα έχει γίνει γνωστή καθώς χρησιμοποιείται για την παραγωγή ψωμιού, ζυμαρικών, ακόμη και ποτών.
Πρόκειται για ένα ακόμη δημητριακό, όπως το κριθάρι και το σιτάρι, ή υπερτερεί σε σχέση με αυτά, όπως φημολογείται;
Η Ζέα, ή αλλιώς το δίκοκκο σιτάρι, φαίνεται ότι έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα καθώς γίνονται αναφορές σε αυτήν σε αρκετά κείμενα, όπως του Ομήρου και του Ιπποκράτη, αλλά υπάρχουν και ευρήματα από απομεινάρια ζέας στη Μικρά Ασία που χρονολογούνται 10.000 χρόνια π.Χ.
Παρότι η ιστορία της Ζέας παραμένει θολή μέσα στο χρόνο, πιθανολογείται ότι αντικαταστάθηκε από το σκληρό σιτάρι και το σιτάρι για την παραγωγή ψωμιού καθώς η Ζέα είναι πιο δύσκολο να παραχθεί και να χρησιμοποιηθεί ως άλευρο.
Διατροφική αξία ψωμιού Ζέα (100 g) :
Ενέργεια (kcal) : 347
Υδατάνθρακες (g) : 60
Λίπη (g) : 2
Πρωτεΐνες (g) : 13
Φυτικές ίνες (g) : 7
Ζέα Vs Σιτάρι :
Υπάρχουν, άραγε, αξιοσημείωτες διαφορές μεταξύ της Ζέας και του σιταριού παρά την παρόμοια διατροφική τους αξία;
Η Ζέα φαίνεται να υπερτερεί σε σχέση με το συρτάρι ως προς την περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες και μονοακόρεστα λιπαρά οξέα.
Περιέχει λιγότερα κορεσμένα λίπη.
Είναι πιο πλούσια στο βασικό αμινοξύ λυσίνη και σε ορισμένα ιχνοστοιχεία, όπως το μαγνήσιο.
Έχει χαμηλότερη περιεκτικότητα σε γλουτένη, χωρίς ωστόσο να θεωρείται κατάλληλη για άτομα που πάσχουν από κοιλιοκάκη.
Θεωρείται περισσότερο ανεκτή από το έντερο, χωρίς αυτό να υποστηρίζεται από βιβλιογραφικά δεδομένα ακόμη.
Συγκεκριμένα το ψωμί από αλεύρι Ζέας είναι ιδιαίτερα εύγευστο, ελαφρύ και λίγο λαστιχωτό στην υφή. Η χρήση άλευρου Ζέας προτείνεται σε αρκετές καινούργιες συνταγές. Τα οφέλη του στην υγεία φαίνεται να είναι παρόμοια με τα υπόλοιπα δημητριακά ολικής άλεσης. Το ψωμί και τα προϊόντα Ζέας μπορούν να έχουν μία θέση σε μία ισορροπημένη διατροφή και ένα μεσογειακό τραπέζι.